De Fairey Gannet werd ontwikkeld voor de Royal Navy en was het eerste vliegtuig dat zowel het opsporings- als het aanvalsgedeelte van anti-submarine warfare (ASW) -operaties combineerde.
De Fairey Gannet is een turboprop-aangedreven vliegtuig dat kon worden gebruikt vanaf vliegdekschepen. Het toestel had doorgaans een bemanning van drie: een piloot en twee waarnemers. De piloot zat direct boven de Double Mamba-motor van het vliegtuig in een positie die een gunstig zicht over de neus bood voor het landen op vliegdekschepen. De eerste waarnemer zat direct achter de positie van de piloot en de tweede waarnemer had een eigen cockpit achter de vleugels.
De Gannet had een aanzienlijk intern bommenruim in de romp en kon dieptebommen, sonarboeien, torpedo's, bommen en mijnen dragen. Ophangpunten onder de vleugels konden tot 16 Mk.8 of 24 Mk.5 raketten dragen. Het primaire opsporingsapparaat was de Air-to-Surface Vessel (ASV) radar, die gebruik maakte van een intrekbare radome die onder de achterste romp was geplaatst, net achter het bommenruim.