De Type Ⅶ U-boot, in het geheim ontworpen in 1933-1944, was een nieuwe generatie Duitse aanvalsonderzeeërs. Ze hadden een veel krachtigere slagkracht dan de Type Ⅱ. Ze hadden vijf torpedobuizen, vier in de boeg en één achterste en konden elf torpedo's aan boord of 22 TMA (23 TMB) mijnen dragen. Ze hadden ook een 88 mm snelvuurkanon en een 20 mm luchtafweergeschut. Aan het begin van de oorlog was het 88 mm dekkanon erg handig bij het laten zinken van koopvaardijschepen, waardoor de duurdere torpedo's konden worden bewaard voor grotere en waardevollere doelen. Deze Type Ⅶ U-boten waren de bougie van de “Wolf Pack”. Hun productie was in grote leden. Tegelijkertijd leed de Duitse marine de grote verliezen van deze strijdmacht en verloor 784 U-boten, waarvan 519 Type Ⅶ U-boten.